Verdwijnwoorden

Aan het werkwoord bitteren – een inmiddels vrij ouderwets synoniem voor borrelen- hebben wij de bitterbal te danken. Maar toen borrelen nog bitteren heette, deed men dat nog zonder bitterballen. Althans, als we afgaan op het woordenboek, want daarin verscheen … Lees verder

Volgens de Dikke Van Dale is een kerstgave een ‘liefdegave aan de armen met Kerstmis uitgereikt’. Alleen al het gebruik van het woord liefdegave in deze definitie maakt duidelijk dat we met een ouderwets verschijnsel te maken hebben. Liefdegaven zijn … Lees verder

Een steekneus was iemand die zich overal mee bemoeit en op alles wat aan te merken heeft. Een bemoeial dus. Het woord berust waarschijnlijk op de uitdrukking zijn neus in andermans zaken steken. Het moet ooit een vrij gewoon woord … Lees verder

Niet alleen de taal van, maar ook de taal over meisjes is in deze eeuw ingrijpend veranderd. Niemand zal het nog in zijn hoofd halen om een jonge vrouw te typeren als een kwikje (‘pronkstertje’), een nufje (‘ingebeeld meisje’) of … Lees verder

Parfums, reukwater en andere ‘lekkere luchten’ werden vroeger wel odeurs genoemd. In die betekenis is het woord aan het verouderen, er hangt met andere woorden een bedompt luchtje rond odeur. Dat wil overigens niet zeggen dat odeur helemaal niet meer … Lees verder

Aanminnelijk en aanminnig waren tot ver in de 19e eeuw tamelijk gewone alternatieven voor meer alledaagse woorden als lieftallig, bekoorlijk, bevallig, charmant en innemend. Het waren literaire woorden, die nogal eens in gedichten figureerden, vooral in liefdesgedichten. Meestal waren het … Lees verder

Zoengeld was in het verleden een vrij gewoon woord voor geld waarmee iets goedgemaakt kon worden. Schade die een ander was toegebracht of een onrecht dat een ander was aangedaan kon je letterlijk ‘afkopen’ door het slachtoffer een bedrag te … Lees verder