Diverse kranten schrijven vandaag over een nieuwe vorm van fraude, waarbij asielzoekers hun kind door een Nederlander laten ‘adopteren’, zodat het kind en zijn familie verblijfspapieren krijgt. De kinderen die op deze manier worden geadopteerd, heten in NRC schijnkinn, en de adoptieouders worden schijnouders genoemd. Het woord schijnouders figureerde al eens eerder in een Nederlandse krant, maar het woord schijnkind niet. We werd dat woord een jaar of tien geleden al eens in een Vlaamse krant aangetroffen.
De Leeuwarder Courant gebruikt trouwens een wat vriendelijker woord voor de schijnkinderen waar het om gaat, namelijk verblijfskinderen, en dat is wel een nieuw woord:
‘Verblijfskinderen‘ nieuwe manier om asiel te krijgen
Het woord schijnkind herinnert aan schijnadoptie, adoptie door ouders die zich laten betalen door de biologische ouders om hen op die manier een verblijfsvergunning te laten verkrijgen, en schijnerkenning, erkenning door een man die de moeder van het kind betaalt om te verklaren dat hij de vader is, om op die manier een verblijfsvergunning te bemachtigen. Verblijfskind laat zich op een vergelijkbare manier omschrijven: kind dat tegen betaling geadopteerd wordt om de biologische ouders aan een verblijfsvergunning te helpen.
Deze vorm van fraude blijkt bepaald geen marginaal verschijnsel te zijn. De IND heeft het over zo’n 3000 verdachte gevallen in het afgelopen jaar.
Definitie
verblijfskind (het, verblijfskinderen) kind dat door ouder, m.n. een man, erkend wordt om de moeder (en haar eventuele andere verwanten) aan een verblijfsvergunning te helpen
Geef een reactie