In De Telegraaf maakt columniste Annemarie van Gaal zich boos over de onredelijke geldboetes voor bijstandstrekkers die weleens een tas boodschappen van een familielid hebben gekregen. Als er al boetes – De Volkskrant gebruikte er onlangs het woord boodschappenboete voor – voor zulke ‘vergrijpen’ moeten worden uitgedeeld, laat het dan taakboetes zijn:
Waarom spreek je niet af met iemand die iets verkeerd heeft gedaan, dat hij of zij ook twintig of dertig uur kan werken om de boete te vereffenen? Waarom zou je bij het strafrecht wél een taakstraf kunnen geven, maar zou je bij geldboetes niet ook de keuze voor een taakboete kunnen aanbieden? Taakboetes lijken me een heel sociale keuze die er in ieder geval voor gaat zorgen dat we in 2021 minder financiële ellende bij gezinnen veroorzaken.
Taakboete blijkt een spiksplinternieuw woord te zijn voor een nog niet bestaande ‘straf’ die rechtvaardig oogt voor iets wat je nauwelijks een vergrijp kunt noemen. Een politieke partij met een warm kloppend hart en een beetje gevoel voor wat er van links tot rechts leeft in de samenleving, zou het idee van Van Gaal meteen kunnen oppakken. Zo zou het woord taakboete zomaar een kernbegrip in een partijprogramma kunnen worden.
Taakboete – gevormd naar analogie van taakstraf – is een voor de hand liggend woord en z’n transparantie en vertrouwdheid vormen meteen de grootste succesfactor van dit woord, dat natuurlijk wel nog moet worden overgenomen door andere scribenten vooraleer het ingeburgerd kan raken
Definitie
taakboete (de, -s) alternatieve straf voor lichte overtredingen van bv. de sociale wetgeving, waarbij iemand zijn schuld delgt door eenvoudige werkzaamheden tot nut van ‘t algemeen te verrichten
Geef een reactie