Sinds 7 december van dit jaar spookt er een nieuw woord rond in de media dat wel heel oud lijkt: slavenwet. Slavenwet is de vertaling van de naam rabszolgatörvény die de Hongaarse vakbonden hebben gegeven aan de nieuwe arbeidstijdenwet die het Hongaarse parlement op 12 december heeft aangenomen. Deze arbeidstijdenwet verplicht werknemers om tot 400 uur per jaar overwerk te doen. Dat overwerk wordt pas na drie jaar in de vorm van loon betaald en dan alleen als de uren in een van de drie volgende jaren niet gecompenseerd zijn door (verplichte) vrije uren.
Sinds begin deze week wordt er tegen deze wet gedemonstreerd in Hongarije en sindsdien is het woord slavenwet ook dagelijks in het nieuws in Nederlandse kranten. Zo schreef Het Parool gisteren:
Vooral jonge Hongaren lopen te hoop tegen twee wetten, waaronder de ‘slavenwet’, die werknemers tot wel 400 uur overwerk per jaar kan dwingen, dat ze pas een paar jaar later krijgen uitbetaald. Dat kan in de praktijk de rentree van een zesdaagse werkweek betekenen. De andere wet betreft de oprichting van rechtbanken die volgens critici onder grote politieke invloed kunnen komen te staan.
Slavenwet staat tussen aanhalingstekens, want het is een metafoor. De Hongaarse werknemers zijn immers geen tot slaaf gemaakte bezittingen van de kapitalisten of de staat, maar zij zijn wel het slachtoffer van wat moderne slavernij wordt genoemd: uitbuiting van arbeiders.
Slavenwet is een vrij dramatisch klinkend woord, vooral omdat de wet betrekking heeft op arbeidsverhoudingen in een EU-land.
Definitie
slavenwet (de, g.mv.) ongunstige benaming van een arbeidstijdenwet waarbij werknemers worden voorgesteld als slachtoffers van moderne slavernij, d.w.z. uitbuiting, vertaling van Hongaars rabszolgatörvény
Geef een reactie