Een zoopjesman is een verdwenen woord voor een herbergier of kastelein. Een caféhouder zouden we nu zeggen, of – wat informeler – een kroegbaas. Dit verdwijnwoord houdt verband met het werkwoord zuipen en laat zich parafraseren als ‘iemand die anderen te zuipen, pardon te drinken geeft’.
Tot voor kort stond zoopjesman zonder enig label in de Dikke Van Dale, maar de afgelopen kwart eeuw heeft het woord niet in één krant en in geen enkel tijdschrift gestaan. Toen de eerste editie van de Dikke Van Dale in 1864 verscheen, was het woord kennelijk nog wel courant, althans in de spreektaal, maar geschreven bronnen waarin het woord zoopjesman voorkomt zijn er sowieso niet zoveel.
Het woordenboek omschreef zoopjesman destijds als ‘tapper’. Hij werkte, maar dat stond weer niet in het woordenboek, in een zoopjeskit (een café) en bediende daar de zoopjesdrinkers. Ook die zoopjesdrinker heeft het woordenboek nooit gehaald.
Zoopjesman staat – sinds 1864 – al meer dan 150 jaar in het woordenboek, als een verstekeling uit de 19de eeuw.
Geef een reactie