‘Een schot gelost in het scheidingsuur van het oudejaar’, zo omschrijft de Dikke Van Dale het woord afscheidsschot. In die bewoordingen wordt dat trefwoord al meer dan honderd jaar in het woordenboek beschreven. Kennelijk was het rond 1900 hier en daar gebruikelijk om het oudejaar uit te luiden met een afscheidsschot. Of dat een schot met een kanon óf een geweer was, is niet meer te achterhalen. Veel meer informatie over dit gebruik is namelijk niet te vinden. Duidelijk is wel dat dit gebruik tot de voorgoed verleden tijd behoort. Toch is er wel een zekere continuïteit in de oudejaarstradities, want hoewel er niet meer met donderbussen en dergelijk geschut geschoten wordt op oudejaarsavond, wordt er des te meer afgeschoten: vuurwerk en (op het platteland) carbid. Het verdrijven van het oudejaar met veel lawaai bestaat dus nog steeds, alleen de manier waarop is veranderd.
Geef een reactie