Oké (ook de spelling OK komt voor en wie een Engelse inborst heeft, schrijft soms zelfs okay) wordt gebruikt om duidelijk te maken dat iets helemaal in orde is. Het woord wordt ook in verzwakte betekenis gebruikt om een gesprek gaande te houden, waarbij je met oké duidelijk maakt dat je de woorden van je gesprekspartner hebt begrepen (‘En toen ben ik failliet gegaan.’ ‘Oké, en hoe ga je nu verder?’)
Het Nederlands heeft oké overgenomen uit het Engels. De precieze oorsprong van O.K. (de oorspronkelijke vorm van dit tussenwerpsel) is onbekend. Een van de meest geloofwaardige verklaringen gaat ervan uit dat O.K. van oorsprong verwijst naar de OK Club, een groep medestanders van de achtste president van de Verenigde Staten, Martin van Buren, die in 1840 campagne voerden voor een tweede ambtstermijn voor hem. In OK Club verwijst OK naar Old Kinderhook, het geboortedorp en tevens de bijnaam van Van Buren. Later werd OK geïnterpreteerd als all correct (dat dan bij wijze van grap wel geschreven werd als oll korrekt): alles in orde.
maria
Mijn moeder leerde me vroeger dat OK kwam van een hoge militair, O’Kelly genaamd, die zijn stukken signeerde met OK. ‘Is it OK already?’ werd een logische vraag op de burelen van zijn kazerne. Omdat mijn moeder graag mooie verhalen vertelt, gingen er oorlogsverhalen gepaard met dit gegeven die ieder jaar sterker werden. Maar de kern bleef dat O’Kelly signeerde met OK en dat Europa in de na-oorlogse jaren maar wat graag Engelse woorden en gebruiken overnam. Waarvan acte.