Alkoofliefde is heimelijke liefde, vooral liefde buiten een vaste relatie om. Alkoofliefde is een samenstelling met alkoof, dat nog niet zolang geleden een courante benaming was voor een kamertje dat aan een grotere kamer grenst en vaak geen raam heeft. Een binnenkamertje. Alkoofliefde kun je dan ook uitleggen als ‘liefde die binnenskamers wordt beleefd’. Zulke ‘binnenkamertjesliefde’ waarvan de buitenwereld niets mocht weten, heette ook wel sluikliefde. Alkoofliefde is slechts een paar keer aangetroffen en in de loop van de twintigste eeuw in onbruik geraakt. Het is dan ook nooit in de Dikke Van Dale beschreven geweest.
Sluikliefde is ook (niet) meer in Van Dale te vinden, maar sluikmin nog wel. Heimelijke vrijerij betekent het en volgens het woordenboek is het een verouderd woord. Terecht, want we kennen het woord alleen nog maar dankzij een gedicht van A.C.W. Staring over Eleonara van Engeland, die met graaf Reinald II van Gelre trouwde en zo gravin van Gelre werd. Daarin staat dat zijn ‘versmaad werd door een wuften gaâ, wiens hart van sluikmin gloeit’. Het verschil tussen sluikmin, dat wel in de Dikke Van Dale staat, en alkoofliefde, dat er niet in staat, hangt samen met de status van het woord: had alkoofliefde eveneens in een beroemd gedicht gefigureerd dan had het misschien ook in het woordenboek gestaan.
Geef een reactie