Meer en meer wordt de Turkse interne politiek ook een binnenlandse kwestie in Nederland. Dat komt doordat de jacht van de Turkse dictator Erdogan op de gülenisten, die hij tot zondebokken heeft gemaakt voor de mislukte militaire coup in Turkije, zich naar ons land heeft verplaatst. Eerder deze week maakten we in de media al kennis met een zogenaamde Gülenlijst: een door het Turkse staatspersbureau Anadolu gepubliceerde lijst met Turks-Nederlandse aanhangers van Fetullah Gülen. En vandaag schrijven Trouw en de Telegraaf over het bestaan van een jaaglijst, waarop Gülenleerlingen zouden staan: leerlingen van wie de ouders loyaal zouden zijn aan Gülen.
Of zo’n jaaglijst werkelijk bestaat, staat weliswaar nog niet vast, maar het gaat nu over het woord zelf. Want jaaglijst was tot vandaag een volstrekt onbekend woord. We kennen wel het woord jachtlijst. Op die lijst – ook wel bekend als de wildlijst – staan de dieren waarop een deel van het jaar (of soms het gehele jaar) mag worden gejaagd: gans, duif, haas, konijn et cetera.
Een jaaglijst is geen jachtlijst: het is althans geen lijst met wild waarop geschoten mag worden. Maar wat is het wel? Als we bekijken in welke context het is ontstaan, lijkt het te verwijzen naar een lijst met namen van mensen op wie de Turkse overheid in figuurlijke zin jacht maakt. Dat woord ‘jacht’ tref je de afgelopen weken vaak aan als het om gülenisten gaat. Geregeld lees je dat de Turkse staat ‘de jacht heeft geopend’ op hen, ook als ze Nederlandse staatsburgers zijn. Het is weliswaar geen gewone jacht, met kogels en buskruit, maar een heksenjacht, een ‘hetze tegen personen met een afwijkende mening, geaardheid’, zoals Van Dale dat woord definieert.
Een jaaglijst is dus geen jacht- of wildlijst, maar een lijst met namen van personen die het slachtoffer zijn geworden van een heksenjacht. Ook niet leuk, maar er vloeit in elk geval geen bloed bij. Althans nog niet, want je weet natuurlijk maar nooit hoe gek Erdogan zijn volgelingen kan maken.
Rest nog de vraag of de media de Gülenlijst niet toch gewoon jachtlijst hadden kunnen noemen? Ja en nee. Ja, omdat jachtlijst incidenteel figuurlijk wordt gebruikt ter aanduiding van een lijst met personen of zaken waarop in figuurlijke zin wordt gejaagd. Een boekenliefhebber op internet schrijft bijvoorbeeld dat hij een boekje ‘op zijn jachtlijst’ zet. Dat wil hij dus kopen. Nee, omdat jachtlijst te veel geassocieerd met bloedvergieten.
Geef een reactie