dyneïne

De Volkskrant schrijft vandaag over motoreiwitten. Van Dale definieert een motoreiwit als een ‘eiwit dat een rol speelt bij het transport van stoffen in cellen van levende wezens’. Er zijn verschillende soorten motoreiwitten, zoals myosine, en het motoreiwit waar de Volkskrant over schrijft: dyneïne. Volgens de krant is dat het ‘manusje van alles onder de motoreiwitten.’ Het molecuul speelt onder meer ‘een cruciale rol bij de celdeling, bij het op zijn plaats houden van de celkern en als de koerier die in zenuwcellen boodschappen overbrengt tussen de zenuwuiteinden en de celkern.’

Dyneïne is typisch een vakterm. De afgelopen jaren stond het – inclusief het artikel van vandaag – slechts drie keer in een Nederlandstalige krant. Toch is het een woord waarvan je zou kunnen verwachten dat het in een algemeentalig woordenboek als de Dikke Van Dale niet zou misstaan: er zijn slechts drie motoreiwitten bekend (myosine, kinesine en dyneïne) en als het woordenboek een daarvan (in dit geval myosine) vermeldt, waarom zou het dan de andere niet vermelden?

Een argument kan zijn dat het ene woord, in casu myosine, veel gewoner is dan de andere woorden. Maar bij kleine verzamelingen speelt soms ook de wenselijkheid van vermelding van een complete verzameling een rol. Vandaar dat dyneïne (en ook kinesine) als mogelijke aanvullingen op het woordenboek genoteerd dient te worden.