In zijn Volkskrant-column schrijft Sander Schimmelpenninck vandaag over de omgangsvormen tussen politici: voor de bühne lijken sommige politici felle tegenstanders, zoals Wilders en Rutte of Rutte en Klaver, maar uit de manier waarop de oppositie vorige week reageerde op de aangekondigde terugtrekking van VVD-leider Rutte kun je opmaken dat die polarisatie eigenlijk voor de show is:
het land heeft meer aan botsende karakters die productieve verbonden smeden dan aan vrienden die elkaar uitkafferen, zoals Rutte en Wilders bijna twintig jaar hebben gedaan – noem het showlarisatie.
Showlarisatie is een mooie taalvondst. Het is een porte-manteauwoord van show en polarisatie: polarisatie voor de show, als spel dus. Het woord is waarschijnlijk origineel Nederlands, want in de ons omringende talen is geen pendant te vinden.
Definitie
showlarisatie (de, g.mv.) schijnbare polarisatie tussen politieke tegenstanders, die ten overstaan van het publiek polarisatie voor de show opvoeren, maar achter de schermen het goed met elkaar kunnen vinden
Geef een reactie