Trouw schrijft vandaag over een nieuwe manier van wonen: boerderijwonen. Nou ja, niet het fenomeen is nieuw, maar het woord is nieuw. Of bijna nieuw, want in een ver verleden werd wonen op een functionerende boerderij in een krant al eens aangeduid als boerderijwonen.
Het boerderijwonen waar Trouw het vandaag over heeft, is iets anders: met een aantal huishoudens wonen op een boerderij die niet meer in gebruik is:
Boerderijwonen is een aparte vorm van wonen; je woont in het buitengebied met een handvol huishoudens bij elkaar, waarmee je het erf deelt en naar wie je omkijkt.
Het gezamenlijk wonen (groepswonen) op een boerderij die geen agrarische functie meer heeft, zou volgens de schrijver van het artikel – een opiniestuk – een deel van de oplossing kunnen zijn voor een aantal problemen waar ons land mee kampt: het woningtekort, het stikstofprobleem en de allocatie van voormalig agrarisch vastgoed. Vooralsnog staan er evenwel wetten in de weg en praktische bezwaren, maar die zouden volgens de opiniemaker kunnen worden getackeld.
Boerderijwonen is een vrij uniek soort samenstelling met het werkwoord wonen. Samenstellingen als dorpswonen, eilandwonen, flatwonen, kasteelwonen en stadswonen, waarin het eerste deel de woonlocatie noemt, zijn weliswaar weleens aangetroffen, maar zijn niet echt courant. Vanuit dat perspectief is boerderijwonen ook niet zo’n kansrijk woord, maar misschien is het fenomeen waarnaar het woord verwijst, dat juist wel.
Definitie
boerderijwonen (werkwoord, onbepaalde wijs) groepswonen op (het terrein en in de verbouwde gebouwen van) een voormalig agrarisch bedrijf
Geef een reactie