Schapen hebben niet vooraan in de rij gestaan toen onze-lieve-heer de hersens uitdeelde. Ze staan dan ook bekend als dom. Als gevolg daarvan wordt de naam van het natuurlijke geluid dat schapen voortbrengen – blaten – figuurlijk weleens toegepast op mensen. In dat geval betrekent blaten ‘dom praten’, vooral ‘praten zonder iets (wezenlijks) te zeggen. Je zou verwachten dat blaten in die betekenis figureert in het woord blaattaal, dat vandaag zijn mediadebuut maakt in de column van Marcel Peereboom Voller in De Telegraaf. Peereboom schrijft over minister Micky Adriaansens die zou hebben gezegd
‘De industrie heeft een cruciale vliegwielfunctie te vervullen in de energietransitie. Parallel hieraan staat de industrie ook centraal in de transitie naar een circulaire economie. (…) We komen met een routekaart met een duidelijk ontwikkelpad en de realisatie van de randvoorwaarden. Om de besluitvorming en realisatie te versnellen, moet de governance en uitvoering op nationaal en clusterniveau strakker worden georganiseerd.’
Op internet blijk blaattaal een enkele keer voor te komen in de betekenis domme praat, maar Peereboom gebruikt het woord blaattaal net iets anders. Hij schrijft:
Het is natuurlijk niet de eerste keer dat een bewindspersoon het volk bestookt met blaattaal zo wollig als een schaapskudde.
Wollig taalgebruik, dat is dus betekenis van blaattaal en eigenlijk is dat ook wel een geslaagde metafoor, aangezien we schapen niet alleen associëren met domheid maar ook met hun wolligheid.
Definitie
blaattaal (de, blaattalen) 1 domme praat, synoniem geblaat 2 wollig taalgebruik
Geef een reactie