Afgelopen zaterdag fulmineerde Jonathan Holslag in de Belgische krant De Morgen tegen hedendaagse politici. Anders dan hun politieke voorgangers die pakweg een halve eeuw geleden immer ‘sereen beraden over oplossingen voor de aankomende economische en geopolitieke rampspoed’ aan het nadenken waren, houden de huidige pretpolitici zich vooral bezig met ‘het volk op hun hand’ te krijgen. Bijvoorbeeld door pinten te gaan tappen op een jazzfestival of selfies te schieten terwijl ze de limbo dansen op Tomorrowland.
Festivaldemagogen en pintenpopulisten noemt Holslag zulke lui. Trap er niet in, in zulke politieke hollewaaien, is zijn boodschap, simpelweg door straks niet op hen te stemmen.
Zowel festivaldemagoog als pintenpopulist is een nieuw woord. Beide woorden beogen tot de verbeelding te spreken en zijn vooral bedoeld om een probleem onder de aandacht van de lezer te brengen. Toch hebben ze allebei de potentie om opgepikt te worden en een begrip te worden, simpelweg omdat het fenomeen van de popiejopie politicus die alleen uit eigenbelang het volk bespeelt nu eenmaal een naam moet hebben. Festivaldemagoog zou zowel in België als Nederland een begrip kunnen worden, maar pintenpopulist is dankzij het eerste woorddeel pint (glas bier) typisch Belgisch.
Definitie
pintenpopulist (de, -en) populistische politicus die niet door middel van zijn of haar politieke boodschap probeert stemmen te werven, maar door een of andere rol te vervullen bij een populair evenement, bijvoorbeeld bier tappen voor het publiek
Geef een reactie