Een jaar geleden, eind 2019, maakte het woord tikkieterreur zijn mediadebuut. Het werd gebruikt ter aanduiding van het fenomeen dat mensen voor allerlei kleinigheden die ze hebben betaald of waarvoor ze kosten hebben gemaakt een tikkie sturen aan de personen die daar volgens hen aan zouden moeten meebetalen.
Naar aanleiding van een bericht op de sociale media schreef Kitty Herweijer afgelopen dinsdag in haar column in De Telegraaf over de Nederlandse tikkiecultuur:
Een nieuw dieptepunt in de Nederlandse tikkiecultuur: een tikkie voor een rouwboeket.
Mensen die van het sturen van tikkies een tweede natuur hebben gemaakt, worden in het artikel tikkieterroristen genoemd, een mooi allitererend woord. Herweijer verwijt de tikkieterroristen ‘onbeschofte gierigheid’. Die gierigheid past zowel mooi bij het woord tikkiecultuur als bij de Nederlandse volksaard: volgens mensen met een andere nationaliteit blinken u en ik namelijk uit in gierigheid.
Tikkiecultuur en tikkieterrorist maken zo beide hun mediadebuut. Of een van deze samenstellingen zal beklijven, is onduidelijk, maar zeker is wel dat tikkie langzamerhand zo ingeburgerd is, dat het tijd wordt voor een werkwoord (tikkieën) en een hele reeks samenstellingen.
Definitie
tikkiecultuur (de, g.mv.) in een groep geheel ingeburgerde gewoonte om anderen voor elk bedrag dat je hebt betaald een tikkie te sturen
tikkieterrorist (de, -en) iemand die voor zelfs het futielst bedrag dat hij samen met anderen heeft uitgegeven, die anderen een tikkie stuurt
Geef een reactie