Vorige week zaterdag stond in Trouw een artikel van historica Joan Scott Wallach. Zij heeft veel kritiek op het anti-islamismebeleid van Macron, maar kreeg deze week ook onder uit de zak van de Franse ambassadeur in Nederland, die haar onder meer verwijt feitelijke onjuistheden in haar betoog te hebben verwerkt.
Niettemin figureert Joan Scott Wallach vandaag opnieuw in Trouw, althans door een woord dat zij heeft gemunt. De krant verhaalt over academicus Bos, die kritiek heeft op hoe in het Westen wordt omgegaan met kritiek op andersdenkenden:
Bos bekritiseert niet alleen de homo-critici. Ook het ‘sexularisme’ neemt hij op de korrel, een door de Amerikaanse Joan Scott gemunte term die seks en secularisme verbindt.
Het woord sexularisme maakt vandaag zijn debuut in de krant, maar circuleert al een jaar of tien onder sociologen. Zo staat in een essaybundel uit 2009:
De historicus Joan Scott gebruikt de term sexularism om aan te geven hoezeer het westerse secularisme zichzelf in oppositie tot religie – islam in het bijzonder – tot een coherente en voltooide ideologie heeft gevormd. Vanuit een seculier standpunt zijn seksuele vrijheid en gendergelijkheid de cruciale punten van verschil tussen een seculiere en religieuze levensopvatting. Vandaar dat gezegd kan worden dat het secularisme zich herdefinieert als sexularisme.Seksuele vrijheid en gendergelijkheid zijn daardoor geen maatschappelijke issues meer, maar groepskenmerken die heftige emoties losmaken als ze ondermijnd dreigen te worden.
Hoewel sexularisme vandaag zijn mediadebuut beleeft, is het een woord om te onthouden, te meer omdat het als vakterm al langer courant lijkt te zijn.
Definitie
sexularisme (het, g.mv.) het idee dat een seculiere samenleving de enige garantie is voor seksuele vrijheid en gendergelijkheid, vertaling van Engels sexularism
Geef een reactie