Een paar weken geleden berichtte Omroep Brabant dat een supermarkt in Vlijmen gaat experimenteren met een kletskassa. ‘Eenzame ouderen kunnen daar tijdens het afrekenen nog ouderwets een praatje maken met een keuvelkassière’, schreef het Algemeen Dagblad naar aanleiding daarvan.
Kletskassa en keuvelkassière – wie van een chiquere spelling houdt, kan ook keuvelcaissière schrijven – zijn nieuwe woorden voor iets wat nog niet zolang geleden doodgewoon was: het uitwisselen van nieuwtjes aan de kassa van de dorpssupermarkt. Dankzij zegeningen van de moderne tijd als pinnen en cashloos betalen is het (vrijwel) sprakeloos boodschappen doen echter in korte tijd normaal geworden. Niet alleen bij de zelfscankassa kun je afrekenen zonder een woord te wisselen, maar ook bij de pinkassa is de conversatie tot een minimum beperkt.
In feite is de kletskassa een nieuw woord voor iets wat vroeger hel gewoon was: de kassa van de dorpssupermarkt waar je de laatste lokale nieuwtjes uitwisselde.
Definitie
kletskassa (de, -s) kassa met een caissière die van haar werkgever in voorkomende gevallen een praatje mag maken met haar klanten, m.n. bedoeld ter bestrijding van eenzaamheid onder ouderen
Geef een reactie