‘Lieve zeearend vluchtte voor treitermeeuwen’, kopt het Algemeen Dagblad vandaag. Wat blijkt? De zeearend uit safaripark Beekse Bergen die vorige week bij een roofvogelshow ontsnapte, is mogelijk gedesoriënteerd geraakt ‘door pesterige meeuwen’.
Het krantenbericht bevat misschien klein leed, maar het woord treitermeeuw is toch wel interessant. De afgelopen jaren zien we namelijk steeds vaker samenstellingen met treiteren opduiken in de media: treiterambtenaar, treiterjeugd, treiterjongen, treiterbejaarde. Twee jaar geleden werd de samenstelling treitervlogger zelfs Woord van het Jaar.
Treitermeeuw bevestigt de trend dat treiteren als productief eerste woorddeel in samenstellingen niet meer weg te denken is uit onze taal, doordat nu ook al diernamen met het werkwoord gecombineerd kunnen worden. Want de treitermeeuw is niet de enige dierlijke treiteraar. We hebben elders ook al de woorden treiterkat en treiterrat aangetroffen. Zulke woorden maken trouwens ook duidelijk dat we geneigd zijn menselijke eigenschappen aan dieren toe te schrijven. De vraag is natuurlijk wel of dat terecht is.
Harrievegan
Mensen zijn dieren.