De Telegraaf is altijd goed voor een ochtendlijk leermomentje. Zo schrijft de Krant van Wakker Nederland vandaag over geitenyoga: yoga in een boerenstal vol loslopende geiten die de yogi’s assisteren bij het ontspannen. Daartoe ondergaan de cursisten eerst een geitendouche (nieuw woord!): effe lekker knuffelen met de geiten (die later in het artikel de yogamatjes onderschijten). Op die manier raak je hélemaal van de wereld los. ‘Wat is het voordeel van de gehoefde dieren die op je rug klimmen tijdens een Cat-Cow-Pose?’ vraagt de Telegraaf-verslaggever aan yogajuf Brenda. Die antwoordt dat je ‘bij knuffelen, maar ook bij het contact met schattige dieren, het hormoon oxytocine aanmaakt. Dat hormoon draagt bij aan een ontspannen en gelukzalig gevoel.’
Nou herinneren wij ons toevallig uit onze jeugd op het platteland de uitspraak als je wilt leren vloeken, moet je geiten nemen en de geitendouche en bovendien is oxytocine ook gewoon bij de apotheek te koop: geitenyoga is dus niet aan ons besteed.
Catfulness dan? Volgens de Telegraaf is dat ‘mindfulness (meditatieoefeningen om ’in het hier en nu te leven’) tussen de katten’. Want katten zijn van nature heel ontspannen. Of in de woorden van catfulnesstrainer Karst: ‘Katten zijn ontzettend ontspannen, doen waar ze zin in hebben en zijn zich heel erg bewust. Precies wat je wil bereiken bij mindfulness, dat we voor de gelegenheid hebben gedoopt tot catfulness.’ Catfulness blijkt een paar weken geleden al gedebuteerd te zijn in Noorden, waar de catfulnesstrainer in het poezencafé cursisten met een kat op schoot zen bijbrengt.
Catfulness zou weleens de eerste kunnen zijn van een hele reeks blends met het uit mindfulness gedistilleerde achtervoegsel fulness. Wie weet moeten we binnenkort wel aan de horsefulness (paardfulness mag ook) of plantfulness (‘Leef in het hier en nu met je sanseveria!’). Wijzelf moeten misschien maar eens een cursus wordfulness gaan overwegen: mediteren met het woordenboek. Zen!
Geef een reactie