Vandaag hoefden we niet lang te zoeken naar het Woord van de Dag, want dat stond met koeienletters op de voorpagina van de Volkskrant: heelveelpartijendemocratie. De laatste weken hebben veel democratieën en ander *cratieën in de media zien langskomen, maar nog niet een samenstelling met een intensifier (heel) als eerste woorddeel.
Het Nederlands kenmerkt zich door een overvloed aan samengestelde bijvoeglijke naamwoorden met een intensifier als eerste woorddeel, zoals bloedlink, bloedserieus, keihard en retesnel, maar samengestelde zelfstandige naamwoorden met zo’n intensiverend eerste woorddeel (zoals bloedspoed) zijn veel zeldzamer. Het is bovendien niet gebruikelijk dat multi-inzetbare intensifiers als erg, heel en zeer als eerste woorddeel in zulke samenstellingen optreden. Ondenkbaar zijn zulke samenstellingen echter niet: zeerlangeafstandsraket en ultralangeafstandswapen zijn onbestaande, maar welgevormde woorden. Veelpartijendemocratie en meerpartijendemocratie zijn ook prima woorden die zijn samengesteld op basis van een woordgroep (veel partijen respectievelijk meer partijen).
Heelveelpartijendemocratie is gevoelsmatig echter een twijfelgeval en dat komt door de bouw van de onderliggende woordgroep: heel veel partijen. Die is niet veel complexer dan een tweeledige woordgroep, maar heel bepaalt in dit geval veel (partijen) en dat maakt de woordgroep toch wat ingewikkelder. Toch is er geen morfologische reden om dit woord onwelgevormd te vinden.
Of het woord beklijft, is natuurlijk een heel andere vraag. We denken dat het daar wat te lang voor is en te kinderlijk voor klinkt.
Geef een reactie