Trouw schrijft vandaag over onze notoire overconsumptie. Aanleiding is het verschijnen van het boek Stuffocation van de Amerikaanse trendwatcher James Wallman. Stuffocation is een samentrekking van stuff (spullen) en suffocation (verstikking). Het moge duidelijk zijn: Wallman vindt de overconsumptie en het bezit van allerlei zaken bepaald niet gezond.
Trouw ging op zoek naar een ‘vertaling’ van stuffocation en kwam uit bij verspulling. Leuk gevonden, zo’n samentrekking van spullen en verspilling, maar de medische connotatie die inherent is aan stuffocation ontbreekt in verspulling.
Dat verspulling slecht is voor onze (psychische) gezondheid weet Wallman volgens Trouw goed aan te tonen. Een overmaat aan spullen maakt ongelukkig, rommel veroorzaakt stress en stress leidt weer tot rommel. Bovendien: je móét er steeds wat mee, met al die spullen, en ook dat geeft stress.
Volgens Wallman moeten we vooral af van onze spullen. Dat levert wel een aardig woord op: ontspullen. Ontspullen maakt vandaag echter niet zijn debuut in Trouw, want het circuleert al een paar jaar in onze taal. Een paar jaar geleden werd in een boek over ‘loslaten’ al gepleit voor ontspullen en onthamsteren. Maar als dat inderdaad een trend wordt, moeten we het woord ontspullen natuurlijk wel in de gaten houden.
Geef een reactie