De Volkskrant schrijft vandaag dat 2015 het jaar van de gutmensch was en introduceert en passant een nieuw woord in onze taal: ophefcultuur. Na een alinea over agressief politiek correct gedrag in Amerika vervolgt de krant: ‘Een blik op het eigen land [laat zien] dat de corrigerende ophefcultuur ook hier bestaat. Kijk maar eens op Twitter waar bedrijven en mensen dagelijks de maat worden genomen.’
We hebben wel een vermoeden, maar het is niet helemaal duidelijk wat nu precies met ophefcultuur wordt bedoeld. In theorie kan ophefcultuur verwijzen naar de tot cultuur verheven trend om de verschillen tussen tegendelen op te heffen, bv. tussen autochtonen en allochtonen. Maar ophefcultuur kan evengoed het tot cultuur verheven ophef-maken over elke maatschappelijke kwestie betekenen.
De betekenis waarin krant ophefcultuur gebruikt, moet uitsluitsel geven over de betekenis van het woord. Het probleem is alleen dat je met de Volkskrant-context alle kanten uit kunt. Het woord wordt, met andere woorden, de wereld in geschopt, maar zonder voldoende clues voor de lezer om het te kunnen interpreteren. Dat is doorgaans geen goede start voor een nieuw woord.
Geef een reactie