Door de vergrijzing en de sluiting van bejaardenoorden en verzorgingstehuizen krijgen we weer steeds meer ´thuiswonende bejaarden´. Zij worden geacht zelf hun zorg ´in te kopen´. Voor de oudere met een smalle beurs is dat soms lastig. Daarom wordt er gezocht naar allerlei nieuwe vormen van dienstverlening.
Zo wil Amsterdam gaan experimenteren met de zorg-au pair. Zorg-au pair is niet alleen een woord waarbij je even over de spelling na moet denken, maar vooral een woord voor een professionele zorgverlener (meestal zorgverleenster) die inwoont bij een oudere en deze persoonlijke verzorging biedt.
Niet alleen het fenomeen, maar ook het woord bestaat trouwens al een jaar of tien. Het fenomeen is – vooral in de betere kringen – vrij wijdverspreid, maar het woord is tot nu toe nog niet doorgedrongen in de omgangstaal.
Nu de gemeente Amsterdam met de zorg-au pair wil gaan experimenteren en deze vorm van dienstverlening ook bereikbaar wil maken voor minder vermogende ouderen, is er een gerede kans dat het woord zorg-au pair eindelijk doorbreekt.
In tegenstelling tot de gewone au pair, meestal een tiener of een jonge twintiger van de vrouwelijke sekse die een tussenjaar in het buitenland doorbrengt, is de zorg-au pair vaak een geschoolde en alleen daarom al oudere persoon.
Er is natuurlijk ook een kans dat het woord zorg-au pair nu vervangen gaat worden door een Nederlandse pendant. Want dan hoeven de personen die over het fenomeen schrijven niet telkens weer na te denken waar de streepjes en de spaties in het woord horen te staan.
Geef een reactie