Theoloog Wim Jansen schreef in Trouw een mooi en vooral kritisch stuk over de Bijbel in gewone taal. Een van de verkeerde aannames die wat hem betreft aan deze Bijbeleditie ten grondslag liggen, is ‘het streven om de Bijbel vooral ‘begrijpelijk’ te laten zijn.’ Jansen stelt daartegenover: ‘Het is eigen aan religieuze literatuur dat zij niet begrijpelijk kan zijn. Het gaat over de dingen in het leven die niet te bevatten, niet te grijpen zijn. Augustinus zei: Als je het begrijpt is het niet God. De charme van Bijbelverhalen is nu juist gelegen in het huiveringwekkende, raadselachtige, misschien wel het meest in vreemde woorden als ‘kribbe’.’ Lees het artikel hier online.
arie
De Bijbel in de gewone taal laat gewone mensen denken dat het juist is God te zien als iemand die zegt: Nu, wil ik mensen maken. Ze moeten op mij lijken. De Hebreeuwse tekst is anders: Elohim zegt, laten wij mensen maken naar ons evenbeeld zodat ze op ons lijken. Een hemelsbreed verschil, maar ja jullie zijn maar gewone vmbo-érs die weten niet beter, geloven alles