Afgelopen weekend verschenen in de media berichten over een zelfbenoemde ‘shariapolitie’ die actief zou zijn in het Duitse plaatsje Wuppertal. Dat we ze als ‘zelfbenoemd’ typeren, maakt duidelijk dat het niet gaat om politieambtenaren gaat.
Maar waar gaat het dan wel om? De Duitse shariapolitie blijkt te bestaan uit vrijwilligers die hun geloofsbroeders in de publieke ruimte aanspreken op hun gedrag. ‘Radicale islamisten patrouilleren er door de straten, met oranje hesjes met de opdruk ‘Shariah Police’,’ zo typeerde Trouw dit weekend de nieuwe …
‘zedenpolitie’, die ‘met flyers een ‘Shariah Controlled Zone’ (sharia-gecontroleerde zone) (opeist) op in het centrum van Wuppertal, waar moslims het zonder alcohol, kansspel, muziek, pornografie, prostitutie en drugs moeten doen.’
Zedenpolitie is van oudsher een woord voor de ‘politie die vergrijpen tegen de openbare zedelijkheid moet opsporen’. Als de shariapolitie ook in ons taalgebied in de mode komt, moeten we vrezen dat we binnenkort niet alleen het woord shariapolitie in het woordenboek mogen begroeten, maar dat we bij het trefwoord zedenpolitie een tweede betekenis moeten gaan toevoegen.
De Duitse politie heeft overigens geen van de religekkies die zich sharia-agentje speelde aangehouden. Volgens het Duitse Openbaar Ministerie is het aanbevelen van religieuze leefregels op zich namelijk niet strafbaar.
Shariapolitie is overigens geen volstrekt nieuw woord. Het woord is bijvoorbeeld eerder al weleens aangetroffen in berichten over islamitische landen, zoals Pakistan en Indonesië.
© Taalbank, 8 september 2014
Geef een reactie