Al dagenlang schrijven de media over de schietpartij in Newtown, Amerika, waar twintig jonge kinderen en zes volwassenen op een school werden doodgeschoten door een doorgedraaide jongeman. Een enkele keer gaat het over de troosthonden die naar Newtown waren gestuurd. ‘De dieren voelen menselijke emoties heel goed aan en bezitten een natuurlijke neiging tot troosten’, schreef het Algemeen Dagblad vorige week: ‘De Lutherse Kerk werkt al jaren met golden retrievers die worden ingezet na noodsituaties. “Ze merken direct wanneer iemand verdriet heeft en komen dan knuffelen.”’ (AD, 19-12-2012). Het zijn honden die ‘onophoudelijke geaaid kunnen worden’, schrijft de Volkskrant vandaag.
Het is alweer vijf jaar geleden dat het woord troosthond voor het eerst werd aangetroffen in een Nederlandse krant. Eind 2007 schreef Spitsnieuws onder het kopje ‘Troosthonden voor militairen VS’: ‘Het Amerikaanse leger stuurt voor het eerst speciaal getrainde honden naar Irak die getraumatiseerde militairen moeten helpen bij het overwinnen van hun geestelijke problemen’ (19-12-2007).
Troosthond is een vertaling uit het Engels. De troostrijke honden staan in het Angelsaksische taalgebied namelijk bekend als comfort dogs. Die comfort dogs zijn zogenaamde therapiedieren.
In Amerika zijn therapiedieren vrij gewoon, net als trouwens in Oostenrijk en Zwitserland, maar in Nederland vormen ze een nog vrij onbekend verschijnsel. Dat verklaart meteen ook waarom zowel therapiedier als troosthond in ons taalgebied (nog) nauwelijks courant is. Maar op internet zijn al wel wat aanwijzingen te vinden dat ook Nederlanders binnenkort meer met troosthonden te maken gaan krijgen. Ze schijnen namelijk wel te helpen bij het verwerken van traumatische ervaringen en grote persoonlijke verliezen. En dat is dan wel weer een troostrijke gedachte, zo vlak voor de Kerst.
Geef een reactie