Stijn Fens wordt vandaag in de Volkskrant geïnterviewd. Binnenkort houdt hij de laatste Kees Fenslezing, genoemd naar zijn vader. Stijn Fens is dus de zoon van een bekendheid en daar reflecteert hij in zijn lezing op. De interviewer heeft de lezing al ingezien en refereert aan een anekdote die Stijn Fens daarin vertelt, namelijk dat hij twee weken voor zijn dood zijn vader bezoekt en hem vertelt over het eerste boek dat hij aan het schrijven bent, over het Vaticaan. Waarop zijn vader zegt: ‘Ach, dat boek van jou, daar zit toch niemand op te wachten.’ Fens reageert daarop
‘Het is een heel persoonlijke lezing. Ik wilde hem eerst het André Hazes junior-syndroom noemen. Ik heb altijd een enorme empathie gevoeld voor de zonen van grote vaders. Jordi Cruijff ging voetballen, James McCartney maakt platen: ze kunnen niet anders. Dat heb ik ook, ik ben mijn hele leven bezig met die vader die mij min of meer achtervolgt. En ik hoop eigenlijk dat ik daar met deze lezing een punt achter zet.’
Het André Hazes juniorsyndroom is genoemd naar de inmiddels dertigjarige zoon van de enige echte André Hazes, de blueszanger die het Nederlandse smartlappengenre vleugels gaf. Wat de ‘zoon van’ ook probeert, welke gekkigheid hij ook uithaalt om in ‘de bladen’ te komen, het lukt hem maar niet om de schaduw van zijn vader te vullen.
Het is syndroom is meteen herkenbaar, maar hoe definieer je zo’n woord?
Definitie
André Hazes juniorsyndroom (het, g.mv.) benaming voor het verschijnsel dat sommige kinderen van een BN’er (vergeefs) hardnekkig proberen in de voetsporen van hun werkelijk getalenteerde vader of moeder te treden
Geef een reactie