Kan de maatschappij door innovatie en verstandig beleid doorgroeien én schoner worden? Een opiniemaker die vandaag in NRC daarover schrijft, is sceptisch:
[Er wringt] iets aan dit als optimistisme verkocht narratief. Het doet denken aan iemand die het huis in brand zet, maar vervolgens trots de brandschade beperkt. Dat we sommige vormen van vervuiling kunnen terugdringen is hoopvol, maar geen vrijbrief. De structurele ecologische overschrijding, de overbelasting van stikstofkringlopen, de ineenstorting van biodiversiteit, het uitputten van grondstoffen: ze worden er niet wezenlijk door opgelost. De daling van de materiaalvoetafdruk is reëel, maar onvoldoende.
Nieuw in deze passage is het woord materiaalvoetafdruk. Het is samengesteld met voetafdruk (Engesl fotoprint) in de figuurlijke betekenis ‘effect dat de aanwezigheid van een groep, industrie e.d. heeft op een bep. gebied’.
Met materiaalvoetafdruk wordt dus het effect bedoeld dat het ge- of beter gezegd verbruik van materiaal heeft op onze aarde.
Voetafdruk is een vrij productief tweede woorddeel geworden. Vanuit dat perspectief is materiaalvoetafdruk zelfs een tamelijk voorspelbaar nieuw woord.
Definitie
materiaalvoetafdruk (de, -ken) het (schadelijke) effect van het verbruik van niet-herbruikbare materialen op het milieu, de aarde
Geef een reactie