terrasjessamenleving

René Cuperus schrijft vandaag in een opiniestuk in Trouw over de politieke horizon van de kiezer:

‘Nederland vraagt niet om oppervlakkige verkiezingscampagnes en lange formatieperiodes, maar om een politiek midden dat de samenleving weer bij elkaar regeert.’

Zo is het, want de burger wil dat het land weer degelijk bestuurd wordt. Dat impliceert overleggen en compromissen sluiten tussen politieke tegenstanders. En ‘politieke uitruil’, waarbij ook de economie gestimuleerd moet worden: door middel van investeringen moeten de toekomstige verdiencapaciteit en de concurrentiepositie van Europa worden gestimuleerd.

Vervolgens smaalt Cuperus over de balans tussen werk en privé, die in Nederland en misschien wel heel Europa gekoesterd wordt, maar die onze economie wel in de schaduw zet van die van Amerika en China. Tenzij we – zo schrijft Cuperus, een verwende ‘terrasjes-samenleving’ willen worden.

Terrasjessamenleving – het woord verwijst naar de terrassen in ons land die op lentedagen, zomerse dagen en fraaie dagen in de herfst en winter bomvol zitten, zelfs midden op de werkdag. Het woord verwijst in bredere zin naar onze hang naar consumeren en vrije tijd – naar een samenleving waarin de burger liever lui dan moe is – wat ook weleens de vrijetijdssamenleving wordt genoemd.

Definitie

terrasjessamenleving (de, -en) samenleving die zich kenmerkt doordat burgers, ook die in het arbeidsproces zijn betrokken zoveel mogelijk vrije tijd willen hebben om uit te gaan e.d., synoniem vrijetijdssamenleving