NRC Next schrijft vandaag over de werking van de ´bevingskamer´ – de rechtbank die beslist over waardevermindering van vastgoed in het noorden des lands en waar dus Groningers en het gaswinningsbedrijf NAM als verantwoordelijke partij voor de aardbevingsschade tegenover elkaar staan. De NAM ligt momenteel nogal onder vuur, want echt netjes worden de schadezaken niet afgehandeld, vinden sommige deskundigen. ‘Hoe kan het bijvoorbeeld dat alleen particuliere huiseigenaren aanspraak maken op een compensatieregeling voor waardedaling en bedrijven niet?’ Ook is onduidelijk waarom ‘uitgekochte gedupeerden een zwijgschikking [moeten] ondertekenen’.
Het woord zwijgschikking dook een week of twee geleden ook al eens op, toen in verband met de Sociale Verzekeringsbank. Sterker nog, zwijgschikking maakte op 21 mei 2015 zijn debuut in de media. NRC schreef toen over de burger die steeds vaker ‘zijn vrijheid van meningsuiting maar even heeft in te slikken’ als de falende overheid een fout rechtzet. De vraag is: accepteren we ‘dat overheden en quango’s dankzij zwijgschikkingen het eigen falen onder de pet houden. Ofwel: dat zij de benadeelde burger niet te hulp schieten maar uitschakelen.’
Op internet zijn er vóór 21 mei 2015 geen bronnen van zwijgschikking te vinden. Daaruit mogen we voorzichtig concluderen dat zwijgschikking een typisch 2015-woord is. Vooralsnog figureert het alleen in NRC-artikelen, maar het verbaast niet als zwijgschikking op termijn een ruimere spreiding gaat krijgen. Zeker als er meer geschreven gaat worden over zaken die voor bevingskamer komen. Wat het woord precies betekent, dat moet nog wel duidelijk worden. Waarschijnlijk is zwijgschikking iets als schikking waarbij de schikkende partijen zich verbinden zich niet publiekelijk uit te laten over de aard van de schikking.
Geef een reactie