Het Algemeen Dagblad schrijft vandaag over een man die als baby is verwisseld. In de kop boven het artikel prijkt het woord wisselbaby, dat zo zijn debuut maakt in een landelijke krant. Helemaal nieuw is het woord niet, want op internet is het vóór 26 mei 2016 al enkele tientallen keren te vinden.
Even wat achtergrond: het woord wisselbaby maakt vandaag zijn entree in de Nederlandse media, omdat uit een rechtszaak blijkt dat het ziekenhuis waar de babyverwisseling 60 jaar geleden heeft plaatsgevonden voor deze fout niet meer aansprakelijk gesteld kan worden, ook al kon de babyverwisseling pas een paar jaar geleden via DNA-onderzoek worden vastgesteld. De zaak is – simpel gezegd – verjaard. ‘Hoezo verjaard? Ik heb pas 2,5 jaar geleden ontdekt dat ik in het ziekenhuis als baby ben verwisseld. Had ik dan vanuit mijn wieg al een dagvaarding de deur uit moeten doen?’
Wie zelf een wisselbaby is, zal er misschien anders over denken, maar voor mensen die van taal houden is wisselbaby een mooi woord, simpelweg omdat de samenstellende delen van positie kunnen verwisselen en dan eveneens een plausibele samenstelling (i.c. babywissel) opleveren. Maar of het woord ingeburgerd zal raken, is de vraag. Zoveel (rechts)zaken rond wisselbaby’s zijn er gelukkig niet en de kans is dan ook groot dat het woord morgen weer is verdwenen uit de media.
Geef een reactie