NRC Next schrijft vandaag in een artikel over de verkiezingscampagne over ‘de opkomst van citizen empowerment’. Goh, denk je als lezer: wat heeft die Engelse term te betekenen?
Want citizen empowerment stond nog niet eerder in de NRC en is bepaald niet zo’n ingeburgerde term dat hij zonder verdere toelichting kan worden gebruikt. Toch gebeurt dat: aan het verklaren van relatief nieuwe en onbekende vreemdtalige termen doen ze namelijk liever niet meer bij NRC.
Ongetwijfeld kennen gestudeerde mensen – de doelgroep van NRC – wel de betekenis van de Engelse woorden citizen (burger) en empowerment (empowerment, d.w.z. het geheel van handelingen en maatregelen die mensen (werknemers, patiënten, studenten, burgers) stimuleren om zelf de verantwoordelijkheid voor hun werk, hun carrière, hun zorg, hun studie, hun leven, hun geluk te nemen). Maar waarom vertaalt NRC de Engelse term citizen empowerment niet gewoon netjes als burgerempowerment? Door citizen empowerment te vernederlandsen wordt de handeling die met dit woord wordt benoemd immers meteen veel eigener.
Empowerment is in het verleden onvertaalbaar gebleken en daarom als leenwoord in onze taal opgenomen. Als zodanig figureert het tegenwoordig ook in allerlei samenstellingen, zoals patiëntenempowerment, vrouwenempowerment, studentenempowerment, seniorenempowerment. Daar past burgerempowerment best tussen. Sterker nog, burgerempowerment blijkt al een jaar of tien op internet voor te komen als vertaling van de Engelstalige pendant.
Waarom geeft NRC dan toch de voorkeur aan het gebruik van die Engelse term citizen empowerment?
Daarover kunnen we slechts speculeren. Sommige mensen trekken met overvloedig gebruik van vaktermen en leenwoorden graag een kennismist (inderdaad: een vertaling van Engels fog of knowledge) op. Het doel van kennismist is niet informeren, maar imponeren. Zou NRC misschien met dat motief citizen empowerment in plaats van burgerempowerment hebben gebruikt?
Geef een reactie